Bir Z.Osman SABA şiiri...
bir oda içinde saat sesi
hayatın sırtımdan giden pençesi
ve beni maziye götüren bir el
eski günlerimiz sessiz ve güzel
bulduğum kayıplar her günkü yerin
işte konsol ayna köşe minderin
seccaden tespihin namaz başörtün
bir şey değişmemiş sanki daha dün
yine ortancalar altı camının
dışarda sükûnu yaz akşamının
bahçemiz sulanmış ıslak her çiçek
kapı çalınacak babam gelecek.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder